اینم فیلمی بسیار زیبا از آزمایش لامبورگینی LP670 توسط برنامه TopGear .... شما در این فیلم شاهد مسابقه lp670 با مرسدس MCLaren هستید... این فیلم یکی از بهترین فیلمهای برنامه TopGear هست.... از دست ندید... (توضیحات کامل در ادامه )

گاو خشمگین رها شد !!

برای خواندن متن و دانلود فیلم به ادامه مطلب بروید

لامبورگینی خودروساز سرشناس ایتالیایی پرشکوه‌ترین سوپرکارهای جهان را تولید می‌کند. تقریبا هیچ عاشق خودرویی وجود ندارد که مشتاق سواری با یکی از محصولات این شرکت نباشد. در این میان لامبورگینی مورسیه‌لگو افسانه دیگری است. تولید لامبورگینی مورسیه لگو در سال 2001 میلادی آغاز شد و کماکان نیز ادامه دارد. این خودرو از توسعه پلت فرم لامبورگینی دیابلو به وجود آمده و توانسته خود را به عنوان معروف‌ترین سوپرکار جهان معرفی کند. خودروساز ایتالیایی جدیدترین مدل مورسیه لگو را با نام LP670 نام‌گذاری کرده است. عدد 670 نشانگر قدرت موتور این گاو خشمگین است. زمانی که پا را روی پدال گاز فشار می‌دهید و دور موتور را به 8هزار دور در دقیقه می‌رسانید نیرویی برابر با 670 اسب بخار از موتور آزاد شده و به چرخ‌ها منتقل می‌شود. این نیرو برای آنکه شما را به هر سرعتی که می‌خواهید برساند کافی است. لامبورگینی به طور معمول هر سال 10 اسب بخار به قدرت این خودرو اضافه می‌کند. دیر نیست روزی که با یک لامبورگینی 700 اسب بخاری رو‌به‌رو باشیم.مورسیه لگو LP670 دارای یک موتور 12 سیلندر با آرایش V است. لامبورگینی برخلاف دیگر سوپرکارها که معمولا از آرایش W برای موتورهای 12 سیلندر استفاده می‌کنند، ترجیح داده از آرایش V استفاده کند که این باعث شده طول موتور آن افزایش پیدا کند.حجم این موتور 6500 سی‌سی است. یعنی دقیقا پنج برابر موتور خودرویی مانند پراید. با این حال تصور نکنید که چنین موتور غول آسایی مصرف بنزین وحشتناکی داشته باشد. این موتور در هر 100 کیلومتر ترکیبی تنها 3/14لیتر بنزین مصرف می‌کند.باک این خودرو نیز گنجایش 100 لیتر بنزین را دارد. یعنی با یک باک پر می‌توانید چیزی در حدود 600 کیلومتر طی کنید. موتور این خودرو همان‌گونه که سنت لامبورگینی است در وسط قرار گرفته است. نیروی گشتاور موتور این خودرو 660 نیوتن متر است. به این ترتیب لامبورگینی LP670 حتی در شیب‌ها نیز می‌تواند شتاب و سرعت خود را حفظ کند. سیستم تزریق سوخت این خودرو پاششی چند نقطه‌ای است که علاوه بر کاهش مصرف سوخت سرعت احتراق را نیز بالاتر می‌برد. سیستم گیربکس این خودرو دارای یک شفت از جنس فیبر کربن است. دقت کنید که نیروی بسیار زیادی از موتور به گیربکس وارد می‌شود و این نیرو در شتاب‌گیری‌های ناگهانی بسیار موثر است. جعبه دنده این خودرو دارای هفت دنده است که راننده می‌تواند به دلخواه خود آنها را به صورت تیپترونیک نیز تعویض کرده و با از گزینه اتوماتیک کامل لذت ببرد.
ترمزهای این خودرو hi-tech ABS هستند. این تکنولوژی نسل جدید ترمزهای ضد قفل است که به صورت هوشمند عمل می‌کند. به عنوان مثال اگر یک چرخ روی زمین لغزنده و چرخ دیگر روی زمین خشک باشد، سیستم
hi-tech ABS این وضعیت را تشخیص داده و نیروی ترمز را به طور متناسب تقسیم می‌کند. چنین عملکردی باعث می‌شود تا خودرو منحرف نشده و بتواند به موقع توقف کند. دیسک‌های ترمز معمولی در مقابل سرعت این خودرو حرفی برای گفتن ندارند و تنها بعد از چند ترمز چنان گرم می‌شوند که عملا کارآیی خود را از دست می‌دهند. برای همین در ساخت مورسیه لگو از دیسک‌های ترمز سرامیکی استفاده شده است. این دیسک‌ها می‌توانند تا 3000 درجه سانتی‌گراد گرما را تحمل کرده و همچنان کارآیی خود را حفظ کنند.چنین سیستم ترمزی برای یک خودرو که در بیشینه سرعت خود در هر ثانیه 7/23متر را طی می‌کند بسیار ضروری است. در این خودرو سوپراسپرت نیروی موتور به همه چرخ‌ها منتقل می‌شود و یک خودرو AWD است. تفاوت خودروهای AWD با خودروهای 4 WD در این است که راننده در این سیستم نقشی در انتخاب انتقال نیرو به دو یا چهار چرخ خودرو ندارد. یک سیستم الکترونیکی در مورسیه لگو وظیفه تشخیص و راه‌اندازی چرخ‌ها را به عهده دارد. این سیستم که به آن EPS گفته می‌شود بیشترین کارآیی را در لحظه حرکت خودرو دارد. چرا که باعث می‌شود با تقسیم نیرو از انحراف قسمت عقب به دلیل گشتاور بالای موتور جلوگیری شود. سیستم تعلیق این خودرو هماهنگ چهارکاناله است. باتوجه به ارتفاع بسیار اندک خودرو مورسیه لگو از سطح زمین کمک‌ها محدوده چندانی را برای بازی کردن ندارند اما این هرگز باعث نمی‌شود این خودرو خشک باشد. لامبورگینی مورسیه لگو کمتر از 10سانتی‌متر از سطح زمین فاصله دارد.البته راننده می‌تواند در مواقع ضروری ارتفاع خودرو را تا 6سانتی‌متر افزایش دهد.
طراحی بدنه این خودرو چندان تفاوتی با مدل‌های قبلی مورسیه لگو ندارد و ادامه همان نسل است.با این حال در ساخت بدنه نوآوری‌هایی صورت گرفته است.بدنه خودرو ترکیبی از فیبرکربن و ورق فولاد است. تقریبا اکنون تمام سوپرکارسازها از فریم فیبرکربن برای ساخت خودرو استفاده می‌کنند. در مورسیه لگو نیز به همین صورت است.درها و سقف خودرو نیز از ورق فولادی که با فیبرکربن تقویت شده است، ساخته شده‌اند. باله عقب خودرو نیز از جنس فیبرکربن است.این باله می‌تواند در دو حالت دستی و اتوماتیک عمل کند.در حالت اتوماتیک خود خودرو با توجه به سرعت و زاویه چرخش فرمان زاویه باله و ارتفاع آن را تنظیم می‌کند تا بیشترین میزان نیروی جانب پایین تولید شده و خودرو در پایدارترین حالت قرار گیرد.چنین مجموعه قدرتمندی دارای یکی از بهترین شتاب‌ها در میان خودروهای سوپرکار است.لامبورگینی مورسیه لگو LP670 می‌تواند در 2/3 ثانیه از سکون به سرعت 100کیلومتر در ساعت برسد.نهایت سرعت این خودرو نیز 342کیلومتر در ساعت است.جالب آنکه در این خودرو هیچگونه محدودکننده الکترونیکی سرعت وجود ندارد و شما می‌توانید به هر میزان که شهامتش را دارید گاز بدهید.دنیای سوپرکارها برای خودش دنیایی متفاوت از دنیای دیگر خودروهای خیابانی است. دنیایی که زیبایی، شتاب و سرعت حرف اول و آخر را در آن می‌زند. در این دنیای متفاوت یک نام بیش از هر نام دیگری می‌درخشد. لامبورگینی خودروساز سرشناس ایتالیایی پرشکوه‌ترین سوپرکارهای جهان را تولید می‌کند. تقریبا هیچ عاشق خودرویی وجود ندارد که مشتاق سواری با یکی از محصولات این شرکت نباشد. در این میان لامبورگینی مورسیه‌لگو افسانه دیگری است. تولید لامبورگینی مورسیه لگو در سال 2001 میلادی آغاز شد و کماکان نیز ادامه دارد. این خودرو از توسعه پلت فرم لامبورگینی دیابلو به وجود آمده و توانسته خود را به عنوان معروف‌ترین سوپرکار جهان معرفی کند. خودروساز ایتالیایی جدیدترین مدل مورسیه لگو را با نام LP670 نام‌گذاری کرده است. عدد 670 نشانگر قدرت موتور این گاو خشمگین است. زمانی که پا را روی پدال گاز فشار می‌دهید و دور موتور را به 8هزار دور در دقیقه می‌رسانید نیرویی برابر با 670 اسب بخار از موتور آزاد شده و به چرخ‌ها منتقل می‌شود. این نیرو برای آنکه شما را به هر سرعتی که می‌خواهید برساند کافی است. لامبورگینی به طور معمول هر سال 10 اسب بخار به قدرت این خودرو اضافه می‌کند. دیر نیست روزی که با یک لامبورگینی 700 اسب بخاری رو‌به‌رو باشیم.مورسیه لگو LP670 دارای یک موتور 12 سیلندر با آرایش V است. لامبورگینی برخلاف دیگر سوپرکارها که معمولا از آرایش W برای موتورهای 12 سیلندر استفاده می‌کنند، ترجیح داده از آرایش V استفاده کند که این باعث شده طول موتور آن افزایش پیدا کند.حجم این موتور 6500 سی‌سی است. یعنی دقیقا پنج برابر موتور خودرویی مانند پراید. با این حال تصور نکنید که چنین موتور غول آسایی مصرف بنزین وحشتناکی داشته باشد. این موتور در هر 100 کیلومتر ترکیبی تنها 3/14لیتر بنزین مصرف می‌کند.باک این خودرو نیز گنجایش 100 لیتر بنزین را دارد. یعنی با یک باک پر می‌توانید چیزی در حدود 600 کیلومتر طی کنید. موتور این خودرو همان‌گونه که سنت لامبورگینی است در وسط قرار گرفته است. نیروی گشتاور موتور این خودرو 660 نیوتن متر است. به این ترتیب لامبورگینی LP670 حتی در شیب‌ها نیز می‌تواند شتاب و سرعت خود را حفظ کند. سیستم تزریق سوخت این خودرو پاششی چند نقطه‌ای است که علاوه بر کاهش مصرف سوخت سرعت احتراق را نیز بالاتر می‌برد. سیستم گیربکس این خودرو دارای یک شفت از جنس فیبر کربن است. دقت کنید که نیروی بسیار زیادی از موتور به گیربکس وارد می‌شود و این نیرو در شتاب‌گیری‌های ناگهانی بسیار موثر است. جعبه دنده این خودرو دارای هفت دنده است که راننده می‌تواند به دلخواه خود آنها را به صورت تیپترونیک نیز تعویض کرده و با از گزینه اتوماتیک کامل لذت ببرد.
ترمزهای این خودرو hi-tech ABS هستند. این تکنولوژی نسل جدید ترمزهای ضد قفل است که به صورت هوشمند عمل می‌کند. به عنوان مثال اگر یک چرخ روی زمین لغزنده و چرخ دیگر روی زمین خشک باشد، سیستم
hi-tech ABS این وضعیت را تشخیص داده و نیروی ترمز را به طور متناسب تقسیم می‌کند. چنین عملکردی باعث می‌شود تا خودرو منحرف نشده و بتواند به موقع توقف کند. دیسک‌های ترمز معمولی در مقابل سرعت این خودرو حرفی برای گفتن ندارند و تنها بعد از چند ترمز چنان گرم می‌شوند که عملا کارآیی خود را از دست می‌دهند. برای همین در ساخت مورسیه لگو از دیسک‌های ترمز سرامیکی استفاده شده است. این دیسک‌ها می‌توانند تا 3000 درجه سانتی‌گراد گرما را تحمل کرده و همچنان کارآیی خود را حفظ کنند.چنین سیستم ترمزی برای یک خودرو که در بیشینه سرعت خود در هر ثانیه 7/23متر را طی می‌کند بسیار ضروری است. در این خودرو سوپراسپرت نیروی موتور به همه چرخ‌ها منتقل می‌شود و یک خودرو AWD است. تفاوت خودروهای AWD با خودروهای 4 WD در این است که راننده در این سیستم نقشی در انتخاب انتقال نیرو به دو یا چهار چرخ خودرو ندارد. یک سیستم الکترونیکی در مورسیه لگو وظیفه تشخیص و راه‌اندازی چرخ‌ها را به عهده دارد. این سیستم که به آن EPS گفته می‌شود بیشترین کارآیی را در لحظه حرکت خودرو دارد. چرا که باعث می‌شود با تقسیم نیرو از انحراف قسمت عقب به دلیل گشتاور بالای موتور جلوگیری شود. سیستم تعلیق این خودرو هماهنگ چهارکاناله است. باتوجه به ارتفاع بسیار اندک خودرو مورسیه لگو از سطح زمین کمک‌ها محدوده چندانی را برای بازی کردن ندارند اما این هرگز باعث نمی‌شود این خودرو خشک باشد. لامبورگینی مورسیه لگو کمتر از 10سانتی‌متر از سطح زمین فاصله دارد.البته راننده می‌تواند در مواقع ضروری ارتفاع خودرو را تا 6سانتی‌متر افزایش دهد.
طراحی بدنه این خودرو چندان تفاوتی با مدل‌های قبلی مورسیه لگو ندارد و ادامه همان نسل است.با این حال در ساخت بدنه نوآوری‌هایی صورت گرفته است.بدنه خودرو ترکیبی از فیبرکربن و ورق فولاد است. تقریبا اکنون تمام سوپرکارسازها از فریم فیبرکربن برای ساخت خودرو استفاده می‌کنند. در مورسیه لگو نیز به همین صورت است.درها و سقف خودرو نیز از ورق فولادی که با فیبرکربن تقویت شده است، ساخته شده‌اند. باله عقب خودرو نیز از جنس فیبرکربن است.این باله می‌تواند در دو حالت دستی و اتوماتیک عمل کند.در حالت اتوماتیک خود خودرو با توجه به سرعت و زاویه چرخش فرمان زاویه باله و ارتفاع آن را تنظیم می‌کند تا بیشترین میزان نیروی جانب پایین تولید شده و خودرو در پایدارترین حالت قرار گیرد.چنین مجموعه قدرتمندی دارای یکی از بهترین شتاب‌ها در میان خودروهای سوپرکار است.لامبورگینی مورسیه لگو LP670 می‌تواند در 2/3 ثانیه از سکون به سرعت 100کیلومتر در ساعت برسد.نهایت سرعت این خودرو نیز 342کیلومتر در ساعت است.جالب آنکه در این خودرو هیچگونه محدودکننده الکترونیکی سرعت وجود ندارد و شما می‌توانید به هر میزان که شهامتش را دارید گاز بدهید.

 

 




در سال 1916 در شهر بولونیا واقع در شمال ایتالیا، فروچیو لامبورگینی متولد شد. او تحصیلات خود را در زمینه اتومبیل های صنعتی کشاورزی به پایان رساند و سپس وارد ارتش شد و در قسمت نیروی هوایی مشغول به کار شد.
او در لیست تعمیرکاران اتومبیل ارتش ایتالیا در جنگ جهانی دوم به تعمیر ماشینها می پرداخت. بعد از جنگ، Ferrucio در خارج از تعمیرگاهش، شروع به ساخت تراکتورهایی از باقی مانده خودروهای آسیب دیده و تجزیه قطعات آنها نمود. ساخت تراکتور آنهم از جنس یک سری خودروی جنگی واقعا کاری مشکل و سردرگم کننده بود و همین امر باعث دسترسی او به موفقیتهای بیشتر شد.Ferrucio Lamborghini یک ماشین مدل فراری را خریداری کرد، که مشکلات زیادی داشت، مشکلات از طریق نمایندگیها قابل حل نبود و Ferrucio به مودنا رفت و مستقیما با انزو فراری ملاقات کرد و مشکلات فراری را مطرح کرد، و انزو فراری در کمال بی ادبی به او گفت : "مشکل از فراری نیست، مشکل از کشاورزش است."
Ferrucio بعد از این بی حرمتی تصمیم به ساخت اتومبیلی GT برای رقابت با کمپانی فراری گرفت.
در سال 1959 محصولات لامبورگینی گسترده تر شد و لامبورگینی سازنده سیستمهای مختلف اتومبیل از جمله سیستم ایرکاندیشن بود. در سال 1963 فعالیت بسیار موفق این کمپانی مبدا شکل گرفتن کمپانی بزرگی به نام "Automobili Lamborghini SpA" در SantaAgata واقع در Bologna شد. او لوگوی کمپانی را نمادی از یک گاو وحشی ، به عنوان سمبل برای اتومبیلهایش قرار داد. و نام اکثر مدلها ارتباط معنایی با گاوهای وحشی دارند.
ولی او عاشق اتومبیل های سریع بود و همواره رویای سرعت در سر می پروراند. وی در سال 1947 با تقویت یک اتومبیل فیات، یک اتومبیل مسابقه فراهم کرده و در سال 1948 با این اتومبیل در یک مسابقه محلی شرکت کرد.
در سال 1949 لامبورگینی کمپانی خود را تاسیس کرد. این کمپانی کار خود را با تولید سیستم های هوایی گرمازا و سرمازا آغاز کرد. رویای ساخت اتومبیل باعث شد تا فروچیو در سال 1963 تصمیم به ساخت اتومبیل های مدرن بگیرد. همچنین مذاکراتی که بین آنها با انزو فراری، برای ساخت باکیفیت کلاچ های مورد استفاده در خودروها، این دوشرکت را به رقیبان سرسختی تبدیل کرد. لامبورگینی تصمیم گرفت هرگز مالک یک اتومبیل فراری نباشد و با ساخت سوپر اسپرت های فوق العاده خود، فراری را در این بازی شکست دهد. فروچیو تصمیم گرفت تا برای ماشینش موتور 12 سیلندر داشته باشد و برای این کار از مهندسی مستعد به نام جیوتو بیتزارینی که سابقا در شرکت فراری روی ساختن موتورهای 12 سیلندر کارمی کرد، تقاضای کمک کرد. موتور آماده شده ساختمان آلومینیومی داشت و قادر به تولید قدرت حیرت آور 350 اسب بخار بوده و توسط فرانکو اسکالیونه طراحی شده بود.این اتومبیل از یک موتور 12 سیلندر به حجم 3500 سی سی استفاده می کرد. این اتومبیل در نمایشگاهی در شهر تورین به نمایش گذاشته شد و از سال 1964 تولید آن آغاز شد. کمپانی در سال 1963 تمام قطعات مورد نیاز اتومبیل هایش را در داخل کارخانه خود تولید می کرد. بیتزارینی بعد از تست های نهایی ماشین، لامبورگینی را ترک کرد. در همان زمان جیان پائولو دالارا به تیم فنی لامبورگینی اضافه شده و اوایل سال 1964 اوبالدو اسکارتزی در کمپانی لامبورگینی مشغول به کار شد. اوبالدو سال های زیادی را در کارخانه لامبورگینی گذراند، حتی زمانی که مشکل های اساسی در دهه هفتاد برای کمپانی پیش آمده بود با لامبورگینی همراه بود. فروچیو برای ساخت خودروی رویایی اش یک تیم مهندسی عالی تشکیل داده بود؛ ولی این ماشین می بایست تست جاده ای می شد. پس به باب والاس نیوزیلندی پیشنهاد داد و او هم نتوانست این پیشنهاد را رد کند و راننده تست اصلی لامبورگینی شد. او قبلا تجارب ارزشمندی در مسابقه دادن با فراری و مازراتی داشت.فروچیو در سال 1964 گیرباکس پنج دنده ZF را ارائه کرد که یکی از بهترین گیرباکس های ساخته شده تا آن زمان محسوب می شد. در نوامبر 1965 مدل میورا 400 در شهر تورین ساخته شد و این اتومبیل با یک مدل به نام جی.تی 400 با حجم موتور 4000 سی سی پشتیبانی شد. در این زمان لامبورگینی به عنوان یک رقیب بسیار جدی برای کمپانی فراری مطرح بود.




اتومبیل «مارزال» با یک موتور شش سیلندر به حجم 2000 سی سی در سال 1967 ساخته شد. اگر چه این مدل در تعداد انبوه تولید نشد؛ اما راه را برای تولید مدل «اسپادا» هموار کرد که در سال 1968 به بازار عرضه شد و در سال 1970 مدل« جاراما» جایگزین این اتومبیل شد.
در سال 1971 لامبورگینی با تولید اولین «اوراکو» 8 سیلندر با حجم 2500سی سی، وارد بازار اتومبیل های اسپورت کوچک شد؛ اما این اتومبیل جذابیتی مانند دیگر محصولات این شرکت نداشت.یکی از مدل های موفق و بسیار سریع لامبورگینی به نام
That’s it در سال 1973 به بازار عرضه شد. در سال 1972 فروچیو تصمیم گرفت تا خود را بازنشسته کند و کنترل کمپانی خود را به «جرج هنری روزتی» سپرد.وی بعدها قسمتی از کمپانی را به یکی از دوستان خود به نام لیمار واگذار کرد.
کمپانی به علت نوسانات اقتصادی موجود در ایتالیا، دچار مشکلات مالی شد و مجبور به ساخت اتومبیل برای دیگر کارخانه ها گردید. از این سری اتومبیل ها می توان به مدل اسپرت شرکت BMW اشاره کرد.
مدیران لامبورگینی کمپانی را طی زمان های سختی زنده نگه داشتند. با همکاری آنان و تلاش آینده نگرانه لامبورگینی، خودرویی با ظاهر فوق العاده خاص و عجیب که قابل استفاده در جاده بود، عرضه شد و لامبورگینی را در تاریخ اتومبیل ثبت نمود، تا اگر به هر دلیلی کمپانی لامبورگینی از بازار حذف شد، نامش به عنوان یکی از پرطرفدارترین و رویایی ترین خودروسازان شناخته شده بماند.
اولین مشکلات در سال 1974 پدیدار شدند، بخش تراکتورسازی لامبورگینی سفارشی بزرگ دریافت کرد که فروچیو را برای افزایش ظرفیت تولید و خرید مواد مورد نیاز مجبور به خرج پول زیادی کرد؛ اما این سفارش لغو شد! او هنوز شانس زیادی داشت؛ ولی تصمیم گرفت بخش تراکتورسازی کمپانی را به شرکت SAME بفروشد، شرکتی که نهایتا توسط فیات خریداری شد و این مشکل آغازی برای دلسردی فروچیو در ادامه دادن کارش بود.
در سال 1981 مدل های «جالپا» با حجم موتور 3500 سی سی ارائه شد. دو سال بعد، موتوری با حجم 5200 سی سی و قدرت 455 اسب بخار توسط این کمپانی به بازار عرضه شد. موضوع قابل توجه در این موتور وجود 4 سوپاپ در هر سیلندر بود.
این کمپانی بعدها تحت نظر کرایسلر در آمد و تولیدات خود را با عرضه اتومبیل LM002 که یک موفقیت بزرگ بود، ادامه داد. از دیگر اتومبیل های آن می توان به مدل دیابلو اشاره کرد.
تولید اتومبیل های رویایی این شرکت از 350 دستگاه در سال 1989 به 2500 دستگاه در سال 1994 رسید. این کمپانی همچنان یکی از بهترین تولیدکنندگان اتومبیل های اسپرت جهان است و با داشتن کارمندان زیاد در کارخانه خود، درآمدی بالغ بر 380 میلیون دلار را در سال گذشته به دست آورد که در مقایسه با 650 دلار میلیون سال 2008 کاهش چشمگیری داشته است.
درحال حاضر این کمپانی تحت مالکیت شرکت آلمانی آئودی قرار دارد و مدلهای جدید این شرکت مانند گالاردو و مورسیه لگو در زمان مالکیت آئودی بر این شرکت به بازار ارائه شده اند.


منبع : دنیای اقتصاد